زمینه و هدف: عفونت ویروس هپاتیت B در سراسر جهان آندمیک است. حدود 350 میلیون ناقل ویروس هپاتیت B در جهان وجود دارد. حدود یک میلیون نفر در سال به دنبال عفونت ویروس هپاتیت B تلف می شوند. متاسفانه دارویی که بتواند به درمان کامل هپاتیت B بیانجامد، وجود ندارد و تنها راه جهت کنترل اپیدمی ها، انجام واکسیناسیون می باشد. اندازه گیری مقدار DNA ویروسی برای شناسایی افرادی که دارای عفونت مزمن هستند، مورد استفاده قرار می گیرد، همچنین برای بررسی و پیش بینی سیر درمان بیماری و تاثیر داروهای ضد ویروسی در رژیم های درمانی کاربرد دارد. با معرفی Real-time PCR در آزمایشگاه های تشخیص طبی، اندازه گیری کمی DNA ویروس در نمونه های بالینی به طور معنی داری توسعه پیدا کرده است. هدف از این مطالعه، کلونینگ و شناسایی ژن کدکننده آنتی ژن سطحی ویروس هپاتیت B به عنوان استاندارد خارجی است. روش بررسی: این تحقیق یک مطالعه توصیفی می باشد. برای تکثیر ژن S، ابتدا ژنوم ویروس از نمونه سرم که از نظر (Hepatitis B surface Antigen)HbsAg  مثبت بود، استخراج شد. سپس با استفاده از پرایمرهای اختصاصی، قطعه ای از ژن S با روش PCR (Polymerase chain reaction) تکثیر شد. برای کلونینگ ژن S از یک کلونینگ وکتور  pTZ-57R(فرمنتاس) استفاده گردید. پس از خالص سازی، محصول PCR به داخل وکتور پلاسمیدی کلون شد و به داخل سلول مستعد E.Coli سویه TG1، ترانسفورم شد. باکتری حاوی پلاسمید نوترکیب با روشهای مختلف از قبیل مقاومت به آنتی بیوتیک، PCR، برش با آنزیم های اختصاصی و در نهایت تعیین توالی، مورد بررسی قرار گرفت. برای آنالیز آماری، از آزمون t و محاسبه میانگین تعداد کلنی های شمارش شده بر روی پلیت های حاوی آنتی بیوتیک و بدون آن، استفاده گردید. یافته ها: پس از استخراج DNA ویروسی با استفاده از آغازگرهای اختصاصی، ژن S با روش PCR تکثیر شد و قطعه ای شامل 175 جفت باز حاصل گردید، سپس ژن S با استفاده از پلاسمید pTZ57R کلون گردید. پلاسمید نوترکیب استخراج شد و با روش PCR و برش آنزیمی، مورد تایید قرار گرفت. برای تایید نهایی، پلاسمید نوترکیب تعیین توالی شد. نتیجه گیری: نتایج حاصل از این مطالعه نشان می دهد که قطعه 175 جفت بازی ژن S در پلاسمید pTZ57R کلون گردیده است که می توان از آن، جهت تهیه استاندارد Real-time PCR یا کنترل مثبت در آزمایش ها استفاده نمود.نتیجه گیری: نتایج حاصل از این مطالعه نشان می دهد که قطعه 175 جفت بازی ژن S در پلاسمید pTZ57R کلون گردیده است که می توان از آن، جهت تهیه استاندارد Real-time PCR یاکنترل مثبت در آزمایش ها استفاده نمود.

زمینه و هدف: با توجه به اهمیت ابتلا به هپاتیتA  در مبتلایان به بیماریهای مزمن کبدی، مطالعه حاضر با هدف تعیین شیوع هپاتیت A در بیماران مبتلا به هپاتیت B انجام شد.روش بررسی: مطالعه پژوهشی حاضر به صورت مقطعی انجام شد. 283 بیمار مبتلا به هپاتیت B )شامل 118 نفر ناقل غیرفعال، 144 نفر مبتلا به هپاتیت مزمن و 21 نفر مبتلا به سیروز( از بین مراجعین به مرکز هپاتیت تهران در 3 ماه زمستان 1383 به صورت ترتیبی وارد مطالعه شدند. تمامی نمونه ها از نظر Anti HAV Ab، متغیرهای دموگرافیک، عوامل خطرساز بیماریهای منتقله از راه خون، محل تولد، محل سکونت، سابقه زردی، سابقه بیماری هپاتیت B در خانواده، AST، ALT، پلاکت، درجه (grade)، امتیاز (score) و مرحله (stage) پاتولوژی مورد بررسی قرار گرفتند.یافته ها:224  نفر (%79.2) از کل بیماران به هپاتیت A مبتلا بودند. در 89 نفر از ناقلین غیرفعال (%75.4)، 115 نفر از مبتلایان به هپاتیت مزمن (%79.9) و 20 نفر از مبتلایان به سیروز (%95.2)، HAV Ab مثبت بود. 47 نفر از بیماران زیر 30 سال (%65.3)، 123 نفر از بیماران 30 - 49 سال (%80.4) و 54 نفر از بیماران بیش از 50 سال (%93.1) به هپاتیت A مبتلا بودند (p=0.000).نتیجه گیری: برطبق مطالعه حاضر، %80 از بیماران مبتلا به هپاتیت B سابقه عفونت هپاتیت A را نشان می دهند و %20 باقی مانده نیز مستعد ابتلا به هپاتیت A می باشند. با افزایش سن بیماران، میزان ابتلای به عفونت هپاتیت A بیشتر می شود. با توجه به افزایش احتمال مرگ و میر بیماران مزمن کبدی به دنبال ابتلا به هپاتبت A، واکسیناسیون بر ضد ویروس هپاتیت A در این جمعیت توصیه می شود.

زمینه و اهداف: با در دسترس بودن یک واکسن موثر علیه ویروس هپاتیتB، واکسیناسیون همگانی بهترین راه کنترل عفونت ویروس هپاتیت B می باشد. اما برخی افراد به واکسن پاسخ نداده یا با گذشت زمان بعد از واکسیناسیون تیتر آنتی بادی و در نتیجه ایمنی آنها در برابر ویروس کاهش می یابد. بنابراین هدف از این مطالعه تعیین وضعیت سروایمنولوژیک دانشجویان ورودی سال 98 دانشگاه علوم پزشکی شیراز در برابر ویروس هپاتیت B می باشد. مواد و روش ها: در این مطالعه دانشجویان پذیرفته شده در رشته های مختلف دانشگاه علوم پزشکی شیراز درسال تحصیلی 98 وارد شدند. پس از خون گیری و جداسازی سرم، تیتر آنتی بادی ضد آنتی ژن سطحی ویروس هپاتیت B با استفاده از کیت الایزا اندازه گیری شد. یافته ها: از مجموع 825 نفر دانشجو 54% پسر و 46% دختر بودند. میانگین سنی دانشجویان 1/9± 19/5 بود. بررسی تیتر آنتی بادی نشان داد که 529 نفر (%64) تیتر آنتی بادی کم تر از mIU/mL10 داشتند و فاقد مصونیت یا مصونیت ضعیف بودند. بین سن و تیتر آنتی بادی ارتباط معناداری مشاهده شد(000/1=P) اما ارتباط معناداری بین جنس و تیتر آنتی بادی (0/19 =P) و همچنین بین سابقه تزریق خون وتیتر آنتی بادی مشاهده نشد(0/58 =P). نتیجه گیری: نتایج این مطالعه نشان می دهد که تیتر آنتی بادی ضد آنتی ژن HBs در بیش از نیمی از دانشجویان کمتر از mIU/mL 10 می باشد و با افزایش سن تیتر انتی بادی کاهش می یابد که ضرورت بررسی تیتر آنتی بادی ضد آنتی ژن HBs را در دانشجویان علوم پزشکی نشان می دهد.

زمینه و هدف: ویروس هپاتیت B یکی از عوامل مهم هپاتیت های ویروسی است که بر اساس تغییرات ژنتیکی در ژن کد کننده آنزیم پلی مراز آن، دارای هشت ژنوتیپ می باشد. نوع ژنوتیپ ویروس از فاکتور های مهم مرتبط با پیشرفت بیماری و نیز پاسخ به درمان پس از ابتلا به این عفونت می باشد. هدف مطالعه حاضر تعیین ژنوتیپ های ویروس هپاتیت B در افراد با آنتی ژن سطحی مثبت بود. روش بررسی: این مطالعه تجربی بر روی نمونه های سرم 116 فرد با آنتی ژن سطحی مثبت ویروس هپاتیت B مراجعه کننده به مراکز درمانی شهرکرد در سال 1390 صورت گرفت. ابتدا اسید نوکلیئک ویروس هپاتیت B از نمونه های سرمی استخراج گردید و سپس تست واکنش زنجیره ای پلی مراز بر روی این نمونه ها انجام شد. در ادامه عمل ژنوتیپینگ ویروس روی نمونه های مثبت شده در واکنش زنجیره ای پلی مراز با استفاده از تست Real-time-PCR و با به کار بردن پرایمرها و پروب های اختصاصی تایپ، انجام شد. داده ها با آزمون آماری کای دو تجزیه و تحلیل شدند. یافته ها: تعداد 23 نفر (19.8 درصد) از نظر اسید نوکلئیک ویروس هپاتیت B مثبت بودند. دو نوع ژنوتیپ به دست آمده از این ویروس و فراوانی آنها به ترتیب شامل ژنوتیپ D با فراوانی 17 از 23 (73.9 درصد) و ژنوتیپ C با فراوانی 6 از 23 (26.1 درصد) بودند. نتیجه گیری: ژنوتیپ D، مانند برخی مناطق دیگر کشورایران، ژنوتیپ غالب در شهرکرد بوده، ولی ژنوتیپ C نیز احتمالا یکی از ژنوتیپ های دیگر شایع در این منطقه می باشد.

زمینه و هدف: هپاتیت B از شایعترین عفونت های ویروسی قابل انتقال از راه خون است که همچنان یکی از مشکلات بهداشتی جهان محسوب می شود. هدف از این مطالعه، بررسی شیوع عفونت ویروس هپاتیت B میان اهداکنندگان خون بود. روش بررسی: این مطالعه توصیفی مقطعی گذشته نگر، در 216004 نفر اهداکنندگان خون داوطلب مراجعه کننده به پایگاه های انتقال خون از ابتدای فروردین سال 1390 تا 1394 انجام گردید. سپس آزمایش آنتی ژن سطحی هپاتیت B مثبت با روش الایزا (Enzyme-linked immunosorbent assay، ELISA) و نوترالیزاسیون انجام گرفت. یافته ها: در افراد مورد مطالعه، 279 نفر آنتی ژن سطحی هپاتیت B مثبت بودند که 97/14% مرد و 2/86% زن بودند که این اختلاف از لحاظ آماری معنادار بود (0/001P<). تعداد آنتی ژن سطحی هپاتیت B مثبت بین افراد متاهل (85/3%) به طور معناداری نسبت به افراد مجرد (14/7%) بیشتر بود (0/001P<). میانگین سنی افراد آلوده 10/3± 39/6 سال بود. ارتباط میزان آلودگی به ویروس هپاتیت B با متغیرهای سن، مدرک تحصیلی از لحاظ آماری معنادار بود (0/001P<). نتیجه گیری: مطالعه نشان داد میزان شیوع آنتی ژن سطحی هپاتیت B بین اهداکنندگان خون طی چهار سال مطالعه کاهشی چشمگیر داشته است.

زمینه : هپاتیت ویروسی B (HBV) از راه های مختلف از جمله از مادر به نوزاد منتقل می شود. اگر مادر علاوه بر آنتی ژن سطحی (HBsAg) از نظر HBeAg  هم مثبت باشد، شانس انتقال افزایش می یابد.هدف : مطالعه به منظور تعیین شیوع حاملین آنتی ژن سطحی هپاتیت B در زنان باردار قزوین انجام شد.مواد و روش ها: این مطالعه مقطعی در سال های 80-1379 بر روی زنان بارداری که از درمانگاه مراقبت های قبل از زایمان مرکز آموزشی -  درمانی کوثر و مطب متخصصین زنان و زایمان برای آزمایش به پایگاه انتقال خون قزوین ارجاع شده بودند، انجام شد. نمونه سرم افراد مورد مطالعه به روش الیزا آزمایش شد که در صورت مثبت بودن HBsAg، آزمایش HBeAg انجام می شد. سایر اطلاعات از طریق پرسش نامه جمع آوری و تاثیر عوامل خطر مرتبط با شیوع عفونت با آزمون دقیق فیشر بررسی شد.یافته ها: از 323 خانم باردار مورد مطالعه، 11 نفر (%3.4) حامل HBsAg و همگی HBeAg منفی بودند. مثبت بودن HBsAg با سابقه ابتلا به یرقان (P<0.001)، سابقه ابتلای بستگان درجه اول به یرقان (033/0=p)، سابقه بیماری زمینه ای (028/0=p) و اعتیاد همسر به مواد مخدر تزریقی (034/0=p) ارتباط داشت. بین سابقه سقط، جراحی دندان، تزریق خون، مسافرت به خارج از کشور، نداشتن حاملگی قبلی، استفاده از روش های جلوگیری از بارداری و ازدواج مجدد با مثبت بودن HBsAg ارتباط معنی دار یافت نشد.نتیجه گیری : آزمایش غربال گری HbsAg زنان باردار به ویژه در صورت وجود سابقه ابتلا به یرقان، سابقه ابتلا بستگان درجه اول به یرقان، سابقه بیماری زمینه ای و سابقه اعتیاد همسر به مواد مخدر تزریقی اهمیت و ضرورت بیش تری دارد که توصیه می شود در صورت منفی بودن در سه ماهه سوم تکرار شود.

سابقه و هدف: عفونت با ویروس هپاتیت (HBV=Hepatitis B Virus) B یک عامل عمده بیماری مزمن کبد و سیروز در سراسرجهان است. از راههای مهم انتقال ویروس هپاتیت B در ایران، انتقال از طریق مادر به جنین می باشد. این مطالعه با هدف بررسی شیوع مارکر HBsAg در مادران باردار روستایی که از زمان شروع واکسیناسیون هپاتیت B در سال 1372 درایران در بدو تولد واکسن دریافت کرده بودند، انجام شدمواد و روش ها: این مطالعه مقطعی بر روی کلیه مادران روستایی که طی سالهای 1372 تا 1378 به دنیا آمده بودند و واکسیناسیون هپاتیت B طبق برنامه کشوری برایشان انجام شد و در سالهای 1386 تا 1393 باردارشده بودند، انجام گردید. جهت مشخص شدن ابتلا به این بیماری، وضعیت آنتی ژن سطحی هپاتیتB   (HBsAg)از روی پرونده بهداشتی درمانی محل زندگی آنها ثبت و بررسی شد.یافته ها: از 1065 خانم باردار که تحت بررسی قرارگرفتند 2 مورد  HBsAg (%18)مثبت گزارش شد. در یکی از این دو مورد، ابتلا به هپاتیت B اثبات شد.نتیجه گیری: نتایج این مطالعه نشان داد که واکسیناسیون کشوری تاثیری برجسته بر کاهش آلودگی در زنان در سنین باروری داشته است. ادامه واکسیناسیون در نوزادان و گروههای پرخطر و همچنین غربالگری مادران باردار مطابق برنامه کشوری بایستی همچنان در اولویت قرار گیرد.

زمینه و اهداف: ویروس هپاتیت دلتا Hepatitis Delta Virus (HDV) از ویروسهای ناقص و دارای RNA تک رشته ای است. این ویروس برای تکثیر به ویروس هپاتیت (HBV) B نیازمنداست. با در نظر گرفتن شیوع بالای بیماری هپاتیتB  در منطقه، این مطالعه برای تعیین شیوع سرواپیدمیولوژیک HDV در بیماران HBsAg مثبت انجام شد. روش بررسی: در این مطالعه آینده نگر از اسفند 1385 تا اسفند 1386 تعداد 368 نمونه سرمی HBsAg مثبت در پنج گروه پر خطر (100 بیمار همودیالیزی، 165 دهنده خون، 90 معتاد تزریقی، 11 هموفیلی و 2 بیمار تالاسمی) از سازمان منطقه ای آموزشی انتقال خون تبریز (استان آذربایجان شرقی) انتخاب گردید. کلیه نمونه های بیماران از نظر وجود آنتی بادی های ضد ویروس HDV با روش ELISA مورد بررسی قرار گرفت. میزان ALT و AST با روش IFCC اندازه گیری شد. یافته ها: آنتی بادی ضد وِیروس HDV در 8 نفر از بیماران همودیالیزی (%8)، 3 نفر از 165 اهدا کننده خون (%1.8)، 3 نفر از 90 معتاد تزریقی (%10) و 2 نفر از 11 بیمار هموفیلی مثبت بودند، ولی آنتی بادی ضد HDV در بیماران تالاسمی منفی بود. نتیجه گیری: با توجه به نتایج این بررسی بالاترین میزان آلودگی با HBsAg در گروه پرخطر (معتادان تزریقی و همودیالیز) بدست آمد. آنالیز نتایج آماری ارتباط معنی داری را در رابطه با سن و جنس بیماران نشان نداد (P=0.05). شهر تبریز در ناحیه اندمیک عفونتهای ویروس هپاتیتD  قرار گرفته است بنا بر این انجام مطالعات بیشتر در گروههای در معرض خطر بهمراه سایر عوامل موثر و پارامترهای مختلف کاملا ضروری است.